lshb.ch

Duke qenë e vetëdijshme se populli shqiptar sot përballet me çështjen e pazgjidhur kombëtare,

Duke u angazhuar për zhvillimin e entitetit dhe identitetit etnokulturor të tij,

Duke u angazhuar për format e integrimit gjithëshqiptar, në kuadër të trendeve për integrime europiane dhe euroatlantike,

Duke synuar shtruarjen dhe zgjidhjen e drejtë dhe të plotë e të tërësishme të çështjes shqiptare mbi parimet e së drejtës së vetëvendosjes dhe të bashkimit kombëtar,

Duke u bërë edhe vetë pjesë e përpjekjeve që të bashkohet dhe të përqendrohet fuqia krijuese mendore në gjithë hapësirën shqiptare rreth kauzës kombëtare,

Lidhja Shqiptare në Botë nxjerr këtë

PLATFORMË KOMBËTARE

1.

Lidhja Shqiptare në Botë po mban Kongresin e parë të saj në kohën kur çështja shqiptare po përballet me shumë sfida; në kohën kur Shqipëria vazhdon të jetë kombëtarisht e cunguar; kur Kosova nuk është përfundimisht e çliruar; kur Kosova Lindore mbahet e sunduar nga të huajt; kur pozita e shqiptarëve në Ish Republikën Jugosllave të Maqedonisë dhe në Malin e Zi është ende e pazgjidhur; kur pjesa më e madhe e shqiptarëve në Turqi pothuajse është asimiluar; kur çështja çame gati është e harruar dhe kur diaspora shqiptare vazhdon të jetë e paorganizuar.

Lidhja Shqiptare në Botë po mban Kongresin e parë të saj në kohën kur çështja shqiptare ende po përballet me rreziqet për të ardhmen e saj.

Lidhja Shqiptare në Botë po mban Kongresin e parë të saj në kohën kur shqiptarët, me krijimin e një organizimi që pretendon t’i bashkojë fijet e shkëputura të tyre, po ndërgjegjësohen për nevojen e ndërmarrjes së veprimeve për të jetësuar një iniciativë më shumë mundësi për paraqitjen e tyre me një zë kombëtar që i institucionalizon përpjekjet e tyre për ta kuptuar, për ta shtruar dhe për ta zgjidhur çështjen e tyre si një dhe të vetme.

Duke pasur parasysh pikërisht këto momente të përballjes së çështjes shqiptare me shumë sfida të jetës dhe të kohës,

Lidhja Shqiptare në Botë, pas shumë vitesh të përpjekjeve për ta bashkuar subjektin shqiptar dhe për ta sugjeruar atë që të mblidhet rreth strumbullarit kombëtar, opinionit të brendshëm dhe atij ndërkombëtar i ofron një kornizë pikëpamjesh, idesh dhe mendimesh të shfaqura dhe të miratuara në kuvendet e veta të krijuara gjithandej ku jetojnë dhe veprojnë shqiptarët nëpër botë, të cilat, pretendojnë t’u rekomandohen shqiptarëve kudo që janë, si një platformë kombëtare e veprimit të përbashkët në aktivitetet me interes të përbashkët, me qëllim të përparimit të çështjes shqiptare dhe të shpënies së saj drejt zgjidhjes së drejtë dhe të plotë.

2.

Nga më shumë faktorë favorizues të krijimit të Lidhjes Shqiptare në Botë, dy prej tyre shquhen me peshë të veçantë:

Një, nevoja që shqiptarët, të ndarë mbi baza të ndryshme, nëpërmjet saj, më parë të identifikohen kombëtarisht, e më pastaj nga pikëpamja ideologjike, krahinore ose konfesionale dhe

Dy, nevoja që shqiptarët, të shpërndarë nëpër botë, nëpërmjet saj, të bëhen me një qendër të përbashkët dhe më një adresë të përbashkët, ku do të mund të shprehnin dhe të harmonizonin pikëpamjet, idetë dhe mendimet e tyre rreth çështjes së pazgjidhur kombëtare.

Lidhja Shqiptare në Botë synon që t’i bashkojë shqiptarët në projekte të përbashkëta kombëtare.

Lidhja Shqiptare në Botë synon që t’i bashkojë shqiptarët në një kuvendim gjithëshqiptar i cili ka për objektiv të vetin që t’i kapërcejë kufijtë e dialogimit të përditshëm, të vështrimit të pjesshëm të problemit të shqiptarëve dhe të deklarimit verbal për të ardhmen e tyre si komb.

Lidhja Shqiptare në Botë synon dhe i bashkon shqiptarët në Kongresin e parë të saj për t’i diskutuar rrjedhat e deritashme të çështjes shqiptare dhe për të ofruar një model të veprimit të përbashkët të shqiptarëve në përpjekjet për ta përparuar atë dhe për ta shpënë drejt zgjidhjes së drejtë dhe të plotë të saj.

3.

Lidhja Shqiptare në Botë përcaktohet për këto veprimtari, si pikënisje të zbatimit të platformës së vet kombëtare.

Në përpjekjet për të ndriçuar të vërtetën për shqiptarët në botë, Lidhja Shqiptare në Botë do të zhvillojë dhe kultivojë vetëdijën racionale e kritike ndaj zhvillimeve me shqiptarët dhe rreth tyre, duke zhvilluar brendapërbrenda organizimeve të veta, parimin themelor demokratik për pluralizëm të gjerë të mendimeve.

Fushë e veçantë e veprimit të Lidhjes Shqiptare në Botë do të jetë përkujdesja për ruajtjen, pasurimin dhe zhvillimin e vlerave të përbashkëta e të përhershme kombëtare shqiptare dhe, në kuadër të tyre, veçanërisht të atyre vlerave që i përkasin entitetit shpirtëror dhe individualitetit etnokulturor të shqiptarëve.

Lidhja Shqiptare në Botë parimet e përgjithshme nga kjo platformë kombëtare do t’i detajizojë në programin e vet, duke kultivuar forma të ndryshme të veprimit për realizimin e tij, siç janë: deklarata, peticione, memorandume, konferenca shtypi, por edhe tribuna, sesione, simpoziume, konferenca shkencore, përvjetorë, promovime, manifestime kombëtare etj.

Lidhja Shqiptare në Botë do të angazhohet që të gjitha format e veprimit të saj të kenë karakter gjithëkombëtar dhe të shtrihen në gjithë hapësirën shqiptare dhe në diasporë.

Lidhja Shqiptare në Botë do të profilizojë veprimtarinë e vet në kuadër të seksioneve të veçanta, duke nënvizuar se të gjitha ato do të jenë pjesë përbërëse e veprimit të saj, megjithë mundësinë që të veprojnë me dhe në bazë të programeve të veta, të cilat do të jenë në përputhje me programin e Lidhjes Shqiptare në Botë.

Duke u angazhuar për një bashkërenditje të veprimeve të përbashkëta në mbarë hapësirën shqiptare dhe në diasporë dhe me qëllim të marrjes së qëndrimeve të përbashkëta për çështjet madhore të kombit,

Lidhja Shqiptare në Botë do të vendosë komunikimin dhe do të bashkëpunojë me të gjitha institucionet dhe asociacionet që, në veprimtarinë e vet, shtrojnë dhe shqyrtojnë çështjet me interes gjithëkombëtar.

Me qëllim të afirmimit të botës shqiptare, Lidhja Shqiptare në Botë do të vendosë ura komunikimi dhe bashkëpunimi me institucione dhe asociacione të ngjashme të popujve të tjerë dhe do t’i këmbejë përvojat me ato.

4.

Meqenëse shikuar historikisht, pozita e sotme e popullit shqiptar mund të krahasohet me pozitën që kishte ai në vitin 1878, e veçanërisht më atë në vitet 1912-1913, dhe duke pasur parasysh kohën në të cilën vendoset ose mund të vendoset për fatet e tij dhe të ardhmen e tij,

Lidhja Shqiptare në Botë, do të angazhohet që të zbardhen faktet historike, politike, ndërkombëtare dhe juridike të copëtimit të trojeve shqiptare dhe rrethanat e brendshme dhe ndërkombëtare, që kanë kushtëzuar atë, me qëllim që shqiptarët të përballojnë sprovat e mëdha historike të tashme, të shoqëruara me lakmi të reja për gllabërimin e tokave shqiptare.

Lidhja Shqiptare në Botë, do të angazhohet veçanërisht që të zbardhet procesi i shpërbërjes së ish-Jugosllavisë, i cili përfundoi me pavarësinë e popujve sllavë, të atyre popujve që vullnetarisht ishin bashkuar në të, por jo edhe të atyre popujve, siç janë shqiptarët, të cilët me dhunë janë përfshirë në të.

Lidhja Shqiptare në Botë, do të angazhohet për shqyrtimin e problemit të vetëdijes kombëtare nga aspekti i synimit shekullor të shqiptarëve për bashkimin kombëtar, duke pritur që rezultatet e hulumtimeve të hedhin dritë të re në njohjen e psikologjisë së shqiptarëve, të zhvillimit të saj dhe të formimit të vetëdijës së tyre kombëtare.

Projekti më serioz dhe më i rëndësishëm i Lidhjes Shqiptare në Botë do të jetë ai i arsyeshmërisë historike, politike, ekonomike, demografike, kombëtare dhe ndërkombëtare i bashkimit kombëtar të shqiptarëve, si zgjidhje e vetme e drejtë edhe e plotë për çështjen shqiptare.

Lidhja Shqiptare në Botë do të angazhohet për botimin e një vepre multidisiplinare, të hartuar nga specialistë të të gjitha fushave përkatëse të dijes shkencore, të cilët, për herë të parë, do t’i ofrojnë opinionit të brendshëm dhe të jashtëm një studim shkencor për të drejtën e shqiptarëve për bashkim kombëtar.

Preokupim i rëndësishëm i Lidhjes Shqiptare në Botë do të jetë ndërtimi i strategjisë së zgjidhjes së çështjes shqiptare dhe pikërisht për këtë qëllim, Lidhja Shqiptare në Botë do të arsyetojë nevojën e themelimit të Institutit Shqiptar për Studime Strategjike.

Lidhja Shqiptare në Botë e sheh me shumë interes hartimin e një platforme të përgjithshme kombëtare në të cilën do të parashiheshin rrugët, kahet, faktorët dhe mundësitë e përparimit të pozitës së shqiptarëve deri në zgjidhjen e drejtë dhe të plotë të çështjes shqiptare. Platforma Kombëtare e Lidhjes Shqiptare në Botë paraqet vetëm një kontribut të parë të veçantë të saj në këtë fushë të ndërtimit të strategjisë kombëtare.

Lidhja Shqiptare në Botë, nëpërmjet veprimtarisë së saj të përhershme, do të mbajë gjallë vetë idenë e bashkimit kombëtar, qoftë për shkak të kundërvënieve joparimore që i bëhen asaj në qarqe të huaja, në emër të, gjoja, krijimit të një “Shqipërie të Madhe”, qoftë për shkak të rezervave që ndonjëherë shfaqen edhe në qarqet e brendshme për “pamundësitë” e realizimit të konceptit të bashkimit kombëtar, por edhe për motive të tjera, në të shumtën e herëve, politike, partiake etj.

Fokusimet e Lidhjes Shqiptare në Botë në integrimet në fushën e kulturës do të jenë të një rëndësie të veçantë, duke pasur parasysh faktin se kultura, duke qenë “thelb i shpirtit kombëtar dhe i qytetërimit”, është njëkohësisht” shprehësja më e mirë për liri e bashkim kombëtar, por edhe një instrument për ta arritur atë bashkim”.

Lidhja Shqiptare në Botë kujdes të veçantë do t’i kushtojë veprimtarisë botuese. Lidhja Shqiptare në Botë ka parasysh faktin se popujt fqinjë kanë zhvilluar propagandë shumëvjeçare kundërshqiptare, e cila kryesisht mbështetet mbi mite, legjenda e gënjeshtra, ndërsa shqiptarët nuk kanë bërë sa duhet, veçanërisht në mënyrë institucionale, për t’i dalë zot vetes së vet dhe së vertetës së vet. Me veprimtarinë e vet botuese, duke afirmuar të vërtetën për shqiptarët në trojet e veta etnike, Lidhja Shqiptare në Botë, me forcën e argumenteve, do t’i kundërvihet propagandës qëllimkeqe antishqiptare

Integrimi ekonomik, krahas atij gjuhësor, kulturor, arsimor, shkencor etj., do të jetë një fushë tjetër e rëndësishme e interesimit për Lidhjen Shqiptare në Botë. Duke pasur parasysh se “bashkimi kombëtar ka çmimin e vet ekonomik”, Lidhja Shqiptare në Botë do të bëhet krah i përpjekjeve për elaborim të gjerë të këtij aspekti të integrimeve brendashqiptare dhe realizimin e marrëveshjeve që do të bëhen nga kjo fushë.

Një fushë e veçantë e interesimit për Lidhjen Shqiptare në Botë do të jetë çështja e diasporës shqiptare. Fakti se pjesa më e madhe e shqiptarëve jeton në diasporë, e bën çështjen e diasporës shqiptare vetvetiu një prej çështjeve më të rëndësishme, por edhe më të ndjeshme të çështjes shqiptare. Meqenëse shkaqet e një shpërndarjeje të madhe të shqiptarëve nëpër botë janë kryesisht të natyrës ekonomike dhe politike, këto dy aspekte të çështjes së diasporës shqiptare do të jenë në fokus të interesimit të Lidhjes Shqiptare në Botë, sikurse që një aspekt tjetër i marrjes me probleme nga kjo fushë do të jetë angazhimi për bashkërenditjen e veprimeve dhe unitetin e saj.

Lidhja Shqiptare në Botë këtu parasheh një bashkëveprim dhe bashkëpunim me partitë politike shqiptare.

Duke u angazhuar për ruajtjen e lidhjeve të diasporës me atdheun, përkatësisht me njerëzit e tyre në vendlindje, me jetën, zakonet, gjuhën dhe kulturën e tyre, Lidhja Shqiptare në Botë do të përqendrojë veprimtarinë e vet në organizimin e diasporës shqiptare mbi baza kombëtare, nëpër klube dhe shoqata, e jo mbi baza politike a partiake që mund të shpiejnë në copëtimin e saj.

Lidhja Shqiptare në Botë do të interesohet veçanërisht për sigurimin e kushteve për ruajtjen e identitetit kombëtar të shqiptarëve të shpërndarë nëpër botë, duke dhënë ndihmesën e vet të drejtpërdrejtë për shkollimin plotësues cilësor në gjuhën amëtare të fëmijëve të mërgimtarëve tanë. Duke u angazhuar kundër procesit të asimilimit të tyre, Lidhja Shqiptare në Botë, në veprimtarinë e vet, parasheh botimin e librave të ndryshëm, nga abetarja e përbashkët e deri te historia e përgjithshme e popullit shqiptar, vepra këto që mund të ndihmojnë për ruajtjen e identitetit kombëtar të tyre.

Në kuadër të angazhimit me diasporën dhe rreth diasporës, Lidhja Shqiptare në Botë do të shfaqë një përkujdesje të veçantë për përpjekjet për kthimin e shqiptarëve të shpërngulur, duke mbështetur investimet e biznesmenëve shqiptarë dhe të huaj në viset shqiptare dhe duke krijuar kushtet për kthimin e tyre.

5.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet për shtruarjen e drejtë dhe të plotë të çështjes shqiptare.. Ajo angazhohet për krijimin e konsensusit shqiptar për shtruarjen e çështjes shqiptare në tërësinë e saj. Në veprimtarinë e vet, Lidhja Shqiptare në Botë çështjen shqiptare do ta shtrojë si çështje të një populli të ndarë më dysh, si çështje të pazgjidhur shqiptare në Ballkan.

Lidhja Shqiptare në Botë nuk miraton atomizimin e çështjes shqiptare në Ballkan, por të kundërtën, ate e sheh si të dëmshëm për tërësinë e saj, me epilog tashmë të njohur të trajtimit të një gjysme të ndarë të kombit shqiptar si pakicë kombëtare.

Lidhja Shqiptare në Botë do ta ketë për detyrë të përhershme që opinionit të brendshëm, e veçanërisht atij ndërkombëtar, t’ia paraqesë çështjen shqiptare si gjendje të një populli të ndarë, që t’ia bërë të njohur botës të kaluarën e hidhur të popullit shqiptar, keqtrajtimet dhe gjenocidin që ka përjetuar ky popull dhe që t’ia arsyetojë botës synimin shekullor të shqiptarëve për bashkim. Këtë detyrë të veten, Lidhja Shqiptare në Botë do të angazhohet ta përmbushë, përveç me veprimin e vet të përditshëm, edhe nëpërmjet formave të veçanta të veprimtarisë, nga organizimi i konferencave shkencore deri te botimi i veprave të veçanta nga kjo fushë e interesimit të saj dhe të shqiptarëve përgjithësisht, angazhim ky që do të fokusohet në depërtimin e së vërtetës për të drejtën historike dhe etnike të shqiptarëve për trojet në të cilat ata jetojnë. Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se vetëm një angazhim më i madh në këtë fushë do të sigurojë që bota të mësojë të vërtetën për Shqipërinë etnike, e cila, me tendencë dhe qëllime propagandistike antishqiptare, veçanërisht në qarqet serbe, e më gjerë, paraqitet si përpjekje për krijimin e “Shqipërisë së Madhe”. Sintagma “Shqipëri e Madhe” konsiderohet e huaj për shqiptarët dhe ajo, si e tillë, nuk bën pjesë në fjalorin politik të tyre.

Lidhja Shqiptare në Botë do të angazhohet për integritetin kombëtar të shqiptarëve, duke e konsideruar integritetin kulturor shqiptar parakusht, madje edhe themel për integritetin e përgjithshëm shpirtëror e kombëtar të shqiptarëve. Në programin e Lidhjes Shqiptare në Botë, në fazën e parë të qenies dhe të veprimit të saj, do të dominojë përpjekja për të kultivuar integritetin kulturor të shqiptarëve, si paraprijës për integritetin e përgjithshëm të tyre.

Në përpjekjet për të siguruar integritetin kulturor shqiptar, Lidhja Shqiptare në Botë, duke i shpërthyer kufijtë gjeografikë të hapësirës shqiptare, do të angazhohet për sigurimin e lidhjeve më të ngushta ndërmjet punonjësve të kulturës shqiptare: gjuhëtarëve, letrarëve, shkencëtarëve e artistëve shqiptarë, me qëllim të bashkimit të tyre në projekte të përbashkëta kombëtare, siç janë programet e përbashkëta të gjuhës dhe të letërsisë, të kulturës dhe të trashëgimisë popullore, të historisë dhe të shkencave të tjera, me qëllim të krijimit të institucioneve dhe të asociacioneve të përbashkëta nga këto fusha dhe me qëllim të sigurimit të teksteve unike për gjithë shqiptarët (nga abetarja e deri te librat universitarë).

6.

Duke e konsideruar bashkimin kombëtar zgjidhje të vetme të drejtë dhe të plotë të çështjes shqiptare,

Lidhja Shqiptare në Botë, përcaktimet e tashme të pjes[shme të shqiptarëve në Kosovë, në Kosovën Lindore, në Ish-Republikën Jugosllave të Maqedonisë dhe në Mal të Zi, bashkë me statusin e papërkufizuar të Çamërisë, i konsideron vetëm si zgjidhje kaluese drejt zgjidhjes së drejtë dhe të plotë të çështjes shqiptare.

Lidhja Shqiptare në Botë mbështet vetëm ato zgjidhje të pjesshme të çështjes shqiptare të cilat nuk i mbyllin, por i lënë të hapur rrugën zgjidhjes së drejtë dhe të plotë të çështjes shqiptare.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet për depërtimin e së vërtetës për shqiptarët në botë dhe për të drejtën e tyre për të jetuar të lirë e të barabartë me popujt e tjerë, duke arsyetuar të drejtën e tyre për të jetuar në një shtet, si synim historik të shqiptarëve të ndarë.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet për hartimin e një programi strategjik afatgjatë nga institucionet më të larta shkencore, në të cilin do të parashiheshin mundësitë e përparimit të çështjes shqiptare deri në zgjidhjen e drejtë dhe të plotë të saj. Ky program do të duhej të përfshinte aspektin ekonomik, politik, ushtarak, demografik, kulturor, arsimor, shkencor, informativ etj.

7.

Lidhja Shqiptare në Botë shfaq mendimin se rajoni do të vazhdojë të jetë vatër krize e konfliktesh dhe se nuk do të mund të integrohet në Evropë pa zgjidhjen e drejtë, të plotë dhe të qëndrueshme të çështjeve kombëtare të popujve, përfshirë këtu, natyrisht, edhe çështjen kombëtare të popullit shqiptar.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se më e drejtë është rivendosja paqësore e kufijve etnikë sesa ruajtja e përgjakshme e kufijve ekzistues, me pasoja përherë të rrezikshme për paqen e stabilitetin në rajon dhe në Evropë përgjithësisht, duke qenë e ndërgjegjshme se zgjidhja e drejtë dhe e plotë e çështjes shqiptare kërkon edhe zhvendosje kufijsh shtetërorë, mirëpo njëkohësisht duke kujtuar se kufijtë nuk janë më aq të shenjtëruar sa të mos lëkunden, siç ndodhi rasti me rënien e murit të Berlinit, që ndante kombin gjerman dhe Perëndimin e Lindjen, siç ndodhi me ish-Bashkimin Sovjetik, ku u krijuan 15 shtete popujsh sllavë e josllavë, siç ndodhi me ish-Çekosllovakinë dhe ndarjen e saj në dy shtete dhe, me në fund, siç ndodhi me kufijtë ndërkombëtarë të ish-Jugosllavisë, të cilët u bënë kufij shtetesh të reja. Prandaj, në kuadër të këtyre trendeve të lëvizjes së kufijve dhe duke u mbështetur në faktin e prishjes së hartës politike dhe gjeografike të ish-Jugosllavisë, përkatësisht shpërbërjes së saj në disa shtete, Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se ngritja e plotë, e pandarë, pra e pashkoqur, e tërësisë së çështjes shqiptare, përveç se historikisht, edhe aktualisht bëhet gjithnjë e më e arsyeshme.

Lidhja Shqiptare në Botë shfaq pikëpamjen se paqja dhe fqinjësia e mirë ballkanike nuk mund të sigurohen me pozitën e kombit shqiptar të ndarë më dysh e të copëtuar nën shtetet e reja të sllavëve të jugut. Ajo angazhohet për korrigjimin e padrejtësive të kancelarive evropiane ndaj kombit shqiptar, duke mos cenuar të drejtat dhe liritë e popujve të tjerë dhe të vendeve të tyre.

Lidhja Shqiptare në Botë zgjidhjet racionale e demokratike të çështjeve etnike dhe kombëtare i konsideron parakusht të evropianizimit të Ballkanit, të zhvillimit të demokracisë moderne, të krijimit të shoqërisë civile dhe të konceptimit të ekonomisë së tregut.

8.

Edhe pse Lidhja Shqiptare në Botë niset nga supozimi se shqiptarët e kanë Programin Kombëtar qysh nga Rilindja Kombëtare në të cilin parimi i vetëvendosjes paraqet parimin prijës ndaj parimit të bashkimit kombëtar, nga fakti se projeksioni për të ardhmen e shqiptarëve në Evropën Juglindore nuk gjindet në një dokument të vetëm i cili do të zbërthente orientimet themelore për ardhmëninë e tyre në këtë pjesë të Evropës,

duke u nisur nga nevoja e organizimit dhe e veprimit të kombit shqiptar si një tërësi e vetme, ofron Platformën Kombëtare, si pjesë të përpjekjeve të saj për ta vështruar, por edhe për ta shtruar çështjen shqiptare si një çështje dhe në mënyrën tërësore të saj.

Kompaktësia gjeografike dhe vazhdimësia historike iliro-shqiptare janë argument i pamohueshëm i së drejtës etnohistorike të shqiptarëve për trojet e tyre etnike.

Për shkak të pozitës gjeostrategjike, në udhëkryqin e Perëndimit e Lindjes, shqiptarët janë gjendur nën pushtimet e gjata romake, bizantine, osmane e sllave, që kanë ndikuar domosdo në emancipimin e vonuar kombëtar e shtetëror të tyre.

(1) Gjatë procesit të shpërbërjes së Perandorisë Osmane, kundër sundimit shumëshekullor të së cilës luftuan shqiptarët e tri përkatësive konfesionale, dhe gjatë luftërave ballkanike, mbi gjysma e popullit autokton shqiptar në trojet e veta etnike e historike ra nën sundimin serb, malazias e grek.

(2) Në prag dhe menjëherë pas Kongresit të Berlinit (1878), Serbia e Mali i Zi bën spastrimin etnik të rreth 350 mijë shqiptarëve nga brezi veriperëndimnor etnik (Sanxhaku i Nishit i Vilajetit të Kosovës dhe viset shqiptare në Mal të Zi), pa të drejtë kthimi në vatrat e tyre dhe pa kompensim të pasurisë së tyre.

(3) Me vendimin e Konferencës së Ambasadorve në Londër (1913), Greqia aneksoi Çamërinë, një krahinë etnike shqiptare, prej nga pjesa dërrmuese e shqiptarëve myslimanë u këmbyen me dhunë me grekët në Turqi, ndërsa shumica e shqiptarëve ortodoksë u helenizuan. Më 1944-1945, Greqia dëboi me dhunë ushtarake në Shqipëri 25 mijë shqiptarë nga Çamëria.

(4) Kosova, edhepse kishte identitetin e vet historic dhe etnik iliro-shqiptar që nga Dardania antike, edhepse kishte integritetin gjeografik, ekonomik, demografik e kulturor, u aneksua me dhunë ushtarake më 1912, 1918, 1945 e 1990.

9.

Nga dy qasje të mundshme çështjes shqiptare, prej të cilave njëra është qasje e pjesshme, e ndarë, pra e shkoqur prej tërësisë dhe tjetra e cila është qasje e plotë, e pandarë, pra e pashkoqur, e tërësisë së çështjes shqiptare, Lidhja Shqiptare në Botë, megjithë përcaktimet e tashme politike të pjesshme të shqiptarëve në trojet e veta etnike dhe në hapësirën e ish-Jugosllavisë, çështjen e pozitës së shqiptarëve, sikundër edhe çështjen shqiptare në përgjithësi, e trajton si një çështje të pandarë. Madje, ajo konsideron se ngritja e plotë, e pandarë, pra e pashkoqur e tërësisë së çështjes shqiptare po bëhet gjithnjë e më e arsyeshme, qoftë nga aspekti historik dhe politik, qoftë edhe nga aspekti kushtetues-juridik i saj.

Duke u angazhuar për një qasje të plotë çështjes shqiptare,

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron të padrejtë gjendjen e tashme faktike të ndarjes së popullit shqiptar dhe të trojeve të tij etnike dhe deklarohet kundër vrojtimit dhe shqyrtimit të çështjes shqiptare në disa pjesë të saj. Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet që çështja shqiptare, si në komunikimin brendashqiptar, ashtu edhe në komunikimin me subjektet me përgjegjësi të lartë ndërkombëtare, të shtrohet dhe të shqyrtohet si çështje unike. Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se vetëm në atë mënyrë qendrat e vendosjes ndërkombëtare do të mund të kishin një qasje të drejtë dhe të plotë për çështjen shqiptare dhe projeksion të qartë për zgjidhjen e saj, pra për të ardhmen e shqiptarëve në Evropën Juglindore.

Duke u angazhuar për një qasje të plotë çështjes shqiptare,

Lidhja Shqiptare në Botë shpreh bindjen se pa një zgjidhje të tërësishme të pozitës së shqiptarëve në Evropën Juglindore, nuk mund të ketë zgjidhje të krizës politike në të dhe në rajon përgjithësisht. Lidhja Shqiptare në Botë kujton, me këtë rast, se shqiptarët janë i vetmi popull në Evropën Juglindore që, nga të gjitha anët, kufizohet me vetveten, meqenëse në të kaluarën është copëtuar në disa shtete. Lidhja Shqiptare në Botë shtron para subjekteve me përgjegjësi të lartë ndërkombëtare kërkesën për përfilljen e popullit shqiptar si një tërësi unike dhe vrojtimin e çështjes shqiptare në mënyrë tërësore. Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se objektivat e tashme të pjesshme të çështjes shqiptare që, si të tilla paraqiten në pamjen e jashtme të saj, në fakt, përfaqësojnë sektore të veçuara të çështjes shqiptare, të cilat ende nuk janë shkrirë në një tërësi të vetme.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet që historisë së popullit shqiptar t’i bëhet një qasje e tërësishme, në vazhdimësinë e saj dhe në mënyrë autentike, sepse në historiografinë serbe ajo është paraqitur “e shkëputur dhe e përndarë në kuadër të shteteve që kanë sunduar në trojet shqiptare dhe në kuadër të marrëdhënieve të shqiptarëve me sllavët e Jugut”. Populli shqiptar ka historinë e vet dhe ajo nuk mund të shkrihet në historinë e shteteve që sunduan në trojet e tij dhe as në historinë e marrëdhënieve me popujt fqinjë. E vërteta historike flet se “shqiptarët janë pasardhës të ilirëve në trojet e të cilëve gjenden dhe gjuhën e të cilëve e flasin”. Shqiptarët, si popull, janë formuar në Mesjetën e hershme. Ekzistimi i popullit shqiptar në Mesjetën e hershme konfirmohet, qoftë në lëndën burimore materiale, qoftë në mbështetje të kulturës materiale. Pikërisht ky lloj i dytë i burimeve flet për ekzistimin e etnisë shqiptare qysh në kohën e vendosjes së sllavëve në Gadishullin Ballkanik, edhe pse serbët, me një propagandë thjesht politike janë përpjekur që ta mohojnë origjinën antike ilire shqiptare në mënyrë që të drejtën e tyre historike ta shtrijnë deri në Mesjetë. Origjina ilire e shqiptarëve “është në raport të drejtpërdrejtë me identitetin historik të popullit shqiptar”. Arkeologët kanë provuar se ”ekziston një vijimësi e drejtpërdrejtë në kulturën materiale e shpirtërore mes ilirëve dhe shqiptarëve, madje në mbështetje të materialit arkeologjik të një varg nekropolesh të Mesjetës së hershme në territorin e Shqipërisë së sotme”. Në fakt, zbulimet arkeologjike në nekropolet e hulumtuara dëshmojnë për traditën ilire, e cila vazhdon edhe pas vendosjes së sllavëvë në Ballkan. Shqiptarët mbrojnë pikëpamjen se ata, si pasardhës të ilirëve, janë autoktonë në territoret në të cilat jetojnë sot. Kjo pikëpamje e tyre konfirmohet “me po ato argumente në të cilat provohet edhe origjina ilire e shqiptarëve”. Për çështjen e atdheut të shqiptarëve, domethënë të territorit në të cilin kanë jetuar si popull, nuk mund të qëndrojë shkencërisht ndonjë pikëpamje tjetër. ”Ai territor në vijat e përgjithshme i përgjigjet shtetit bashkëkohor shqiptar, por shtrihet edhe jashtë kufijve në Jugosllavi dhe në Greqi”. Për derisa shkenca serbe përpiqet që të dëshmojë, p.sh. se “Kosmeti është serb”, argumentet historike flasin bindshëm se “serbët janë vendosur në Kosovë me rastin e zgjerimit të shtetit serb në këtë drejtim nga Nemanjiqët”. Në territorin etnik shqiptar, për pasojë pushtimesh, në Mesjetë dhe në kohën e Perandorisë Osmane, janë vendosur pakica sllave, turke dhe rome. Pakica sllave “është shtuar ndjeshëm me kolonizimin e dhunshëm në mes të dy luftërave botërore, megjithatë, kurrë nuk ka arritur të jetë mbi 10% të popullatës në tërësi”. Këto fakte provohen edhe në bazë të burimeve serbe. E vërteta historike flet se shqiptarët janë më të hershëm në këto troje sesa serbët, të cilët janë ardhacakë. Mbi të drejtën historike të shqiptarëve flasin bindshëm përmendorët shqiptaro-ilire, siç janë varrezat ilire, si përmendore më të vjetra nëntokësore dhe shumë xhami, kulla, kisha e manastire ose të dhëna demografike.

Lidhja Shqiptare në Botë thekson se shqiptarët në këto troje e kanë gjithë historinë e tyre, traditën, trashëgiminë, kulturën, shtresëzimin social, komunikimet dhe raportet me popujt e tjerë përreth. Popullata shqiptare në trojet e veta në ish-Jugosllavi dhe territori i saj etnik gjatë gjithë historisë ka jetuar dhe ka funksionuar si një bashkësi etnike me pjesën tjetër të shqiptarëve në Ballkan.

Lidhja Shqiptare në Botë, konsideron se pretendimet e Serbisë për trojet shqiptare nuk mund të qëndrojnë dhe të arsyetohen shkencërisht me të kaluarën serbe në Kosovë. Shqiptarët janë në trojet e veta etnike popull autokton, që do të thotë se ata kanë jetuar këtu nga kohët më të lashta, qysh se në Ballkan kanë filluar proceset etnogjenetike. Ata aty kanë formësuar etnitetin e vet dhe aty kanë ndërtuar identitetin e vet kombëtar. Ata në këto troje kanë mbrojtur qenien e vet kombëtare dhe aty mendojnë të ndërtojnë të ardhmen e vet.

Lidhja Shqiptare në Botë thekson se çështja shqiptare, “me përmbajtjen që ka sot”, rezulton “prej Kongresit të Berlinit (1878), përkatësisht Konferencës së Ambasadorëve në Londër (1912-1913), kur rreth 55 për qind e tokave etnike dhe historike në të cilat shqiptarët ishin popullatë e vetme a shumicë dërrmuese u jepen fqinjëve ballkanikë - Serbisë, Malit të Zi dhe Greqisë dhe kur rreth 60 për qind e popullit shqiptar mbetet jashtë kufijve të Shqipërisë që si shtet krijohet më 1912”. Duke sanksionuar pushtimin ushtarak të trojeve shqiptare nga ana e fqinjëve ballkanikë, duke ia njohur Serbisë, Malit të Zi dhe Greqisë të drejtën e pushtimit mbi territoret shqiptare, Fuqitë e Mëdha evropiane në Kongresin e Berlinit dhe sidomos në Konferencën e Londrës, i bënë një padrejtësi të madhe historike popullit të lashtë shqiptar. Ky vendim i padrejtë i Fuqive të Mëdha i shkëputi shtetit shqiptar më tepër se gjysmën e tokave të tij. Shqipëria u bë më 1912, “por ajo nuk u bë siç duhej të bëhej”.

Lidhja Shqiptare në Botë thekson gjithashtu se shqiptarët qenë dhe ngelin populli dhe kombi më i pambrojtur dhe më i vetmuar, sepse nuk i takonin dhe nuk i takojnë asnjë familjeje të madhe evropiane. Lidhja Shqiptare në Botë aty kërkon dhe gjen arsyen që Evropa në shumicën e rasteve ose ta ketë cenuar rëndë tërësinë territoriale të shqiptarëve ose të ketë bërë përpjekje që ta shlyejë atë nga harta e saj. Prandaj, Lidhja Shqiptare në Botë Kongresin e Berlinit dhe Konferencën e Ambasadorëve në Londër i merr si shembuj historikë shumë domethënës, sepse më shumë se gjysma e popullit shqiptar dhe e trojeve etnike të tij u shkëput nga trungu kombëtar, me ç’rast trojet etnike shqiptare u bënë padrejtësisht të huajat, duke u shkëputur asokohe 29 mijë km2 me 1,2 milion shqiptarë, kurse Shqipëria e pavarur kishte mbetur atëherë me 28 mijë km2 sipërfaqe dhe me rreth 750 mijë banorë.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se çështja shqiptare prej atëherë paraqet një problem që realisht i paraqet shqiptarët si popull të ndarë. Ajo vazhdon të ndodhet në udhëkryqin e madh historik dhe, në njëfarë mënyre , edhe “të mbahet peng” i zhvillimeve në hapësirën e ish-Jugosllavisë. Me gjithë krijimin e shteteve të reja ballkanike, çështja shqiptare ende nuk njihet si çështje kombëtare e një populli të ndarë padrejtësisht. Kështu, për shembull, për derisa njësitë federale të ish-Jugosllavisë u emancipuan në shtete sovrane, për shqiptarët vazhdon të ofrohet gjendja e restaurimit dhe e ricopëtimit nën sovranitetet e huaja. Edhe pas shthurjes së perandorive totalitare, shqiptarëve nuk u njihet e drejta për vetëvendosje.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se shqiptarët përballen sot me dy sfida të mëdha historike: çështjen e pazgjidhur kombëtare dhe integrimin në qytetërimin perëndimor.

Lidhja Shqiptare në Botë vlerëson se çështja shqiptare në proceset e reja politike në Ballkan ende nuk e ka trajtimin përkatës nga ana e subjekteve me përgjegjësi të lartë ndërkombëtare, madje madje ndonjëherë edhe injorohet fare, me faktin se ajo shtrohet si e përndarë, në kuadër të segmenteve të veçuara të saj. Kështu është me çështjen e Kosovës, siç është edhe me pozitën e shqiptarëve në Kosovën Lindore, me atë të shqiptarëve në ish-Republikën Jugosllave të Maqedonisë dhe me përbërësit e tjerë të saj.

Për Lidhjen Shqiptare në Botë bazë nisëse e shqyrtimit të statusit kushtetues-politik të Kosovës është se ai nuk përbën tërësinë e statusit kushtetues-politik të popullit shqiptar në ish-Jugosllavi. Ç’është e vërteta, ai paraqet, pa dyshim, njërin nga përbërësit më të rëndësishëm të çështjes shqiptare në përgjithësi, meqenëse në Kosovë jetojnë mbi dy milionë shqiptarë, që do të thotë më shumë se 90 për qind e popullsisë së tërësishme të saj. Prandaj, për Lidhjen Shqiptare në Botë realiteti demografiko-nacional dhe territorial i popullit shqiptar paraqitet si një prej momenteve më të rëndësishme prej të cilëve varet zgjidhja e statusit të Kosovës, në kuadër të çështjes së pazgjidhur shqiptare. Moment tjetër të rëndësishëm paraqet individualiteti historik, gjeografik, strukturalo-nacional dhe politik i Kosovës dhe, në lidhje me këtë, është me interes të përkujtohet Dardania qysh nga periudha antike, Vilajeti i Kosovës nga periudha e Perandorisë Osmane, formimi i të ashtuquajturit “pushtet popullor” gjatë Luftës së Dytë Botërore si dhe pozita e Kosovës në ish-bashkësinë multinacionale të Jugosllavisë sipas Kushtetutës së saj të vitit 1974 të cilën, në udhë jokushtetuese, e rrënoi Serbia me amendamentet në Kushtetutën e vet më 1989. Momentin e tretë të rëndësishëm për statusin kushtetues-politik të Kosovës e përbën fakti se Kosova nuk qe përfshirë në vendimet e Mbledhjes së Dytë të AVNOJ-it, sepse çështja e Kosovës qe lënë të zgjidhej pas luftës, sipas parimit të vetëvendosjes së popullsisë së Kosovës, për çka flasin burimet historike të asaj kohe.

Në kuadër të këtij vështrimi historik për Kosovën vlen të përmendet se çështja e Kosovës, në fakt, nuk ka ekzistuar si “çështje e veçante”, meqenëse ekzistonte vetëm “çështja shqiptare”, si çështje e përbashkët e të gjithë shqiptarëve. “Çështja e Kosovës” u lind fizikisht me copëtimin e territorit etnik shqiptar. Prandaj, ky vështrim për statusin kushtetues-politik të Kosovës nuk mund të anashkalojë çështjen e konflikteve në sferën politike interetnike rreth Kosovës.

Lidhja Shqiptare në Botë raportin ndërmjet Serbisë dhe Kosovës e vështron si raport të dy tërësive territoriale etnike të veçanta, plotësisht të ndryshme për nga kompozicioni etnik, “të cilat si të tilla nuk mund të jenë ose të vendosen nën pushtetin njëetnik”. Nga ana tjetër, Lidhja Shqiptare në Botë, argumenton që Kosova, me asnjë dokument kushtetues të vitit 1974 nuk ishte “pjesë integrale e Serbisë nën sovranitetin e asaj njësie federale”. Për më tepër, Lidhja Shqiptarë në Botë thekson se Kosova, sikundër edhe ish-republikat jugosllave, paraqet çështje të vetëvendosjes së jashtme. Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet që çështja e Kosovës, pas dekompozimit të ish-Jugosllavisë, të vështrohet në një dritë tjetër institucionale, politike dhe ndërkombëtare dhe mbështetur në fakte historike, politike dhe juridike mbron pikëpamjen për njohjen e statusit të shtetit të pavarur për Kosovën si udhë kaluese drejt realizimit të aspiratave shekullore të popullit shqiptar.

Nga më shumë faktorë, Lidhja Shqiptare në Botë thekson veçanërisht këta faktorë që favorizojnë qenien e Kosovës shtet i pavarur:

Së pari, strukturën etnike të Kosovës, që flet për shumicën dominante demografike shqiptare, si një realitet kombëtar-demografik-territorial të popullit shqiptar në përmasa ballkanike, ku ai përbën gati një të tretën e popullit shqiptar në Ballkan.

Së dyti, vullnetin politik të popullit shqiptar të Kosovës, vullnet ky që qe i shprehur nëpërmjet mekanizmave institucionale demokratike të Kosovës, në kohën kur pozita politike dhe kushtetuese-juridike e përbërësve konstitutivë të ish-Jugosllavisë kishte ndërruar krejtësisht; atëherë kur dokumentët burimore kushtetuese të Kosovës morën natyrën e formësimit definitiv socio-politik dhe kushtetues-juridik të pozitës së re të pavarur të Kosovës.

Së treti, të drejtën për vetëvendosje të popullit shqiptar të Kosovës, e cila i takon dyfish: si e drejtë e vetëvendosjes kombëtare dhe si e drejtë e vetëvendosjes së popullatës së territorit të individualizuar.

Së katërti, qenien e Kosovës element përbërës i Federatës së ish-Jugosllavisë, që do të thotë se Kosova në ish-Federatën e Jugosllavisë kishte status të njësisë konstitutive dhe se kjo provohej me shumë norma kushtetuese.

Së pesti, zhbërjen e ish-Jugosllavisë, me ç’rast Kosova, me asnjë akt të vetin, nuk mori pjesë në themelimin e “Federatës serbo-malazeze”.

Së gjashti, vendosjen e “përputhjes së karakterit etnik të territorit dhe karakterit etnik të pushtetit në Kosovë”.

Së shtati, individualitetin kompleks historik, gjeografik-struktural kombëtar dhe politik të Kosovës që flet për faktin se Kosova historikisht përbënte një tërësi të veçantë etnike, politike dhe territoriale.

Së teti, të drejtën natyrore të popullit shqiptar të Kosovës për pavarësi, si “pjesë e madhe, territorialisht kompakte, e kombit shqiptar në Ballkan dhe njëkohësisht edhe popullatë shumicë e territorit të Kosovës, si territor politik i individualizuar”.

Së nënti, bazën shoqërore-ekonomike dhe politike për pavarësinë e Kosovës.

Së dhjeti, principielitetin dhe drejtësinë shoqërore-politike për statusin e pavarur të Kosovës.

Lidhja Shqiptare në Botë e sheh si të trefishtë rëndësinë e zgjidhjes së çështjes së Kosovës: një, “për raportin interetnik shqiptaro-serb në Kosovë”; dy, “për raportin interetnik shqiptaro-serb në hapësirën e ish-Jugosllavisë” dhe tre, “për raportin interetnik global të kombit shqiptar dhe të kombit serb në Ballkan”.

Për Lidhjen Shqiptare në Botë çështja e Kosovës paraqet, në thelb, çështje të vetëvendosjes së popullit të saj, një të drejtë natyrore të tij, “të prononcuar edhe në shkallë të së drejtës pozitive ndërkombëtare”, e cila duhet respektuar “mbi bazën etnike dhe të çdo rezoni demokratik”.

Lidhja Shqiptare në Botë qenien e Kosovës nën Administrimin e Përkohshëm Civil Ndërkombëtar e konsideron si një trasim të udhës drejt pavarësimit të plotë të saj, ndërsa njohjën ndërkombëtare të shtetit të pavarur të Kosovës si një solucion të drejtpeshuar për këtë kohë, madje edhe me interes “jo vetëm për kombin shqiptar, por edhe për kombin serb në Ballkan”, sikurse edhe për vetë drejtpeshimin e tashëm të Ballkanit.

Për shqiptarët e Kosovës krijimi i shtetit paraqet një përfundim logjik të etnikumit politogjenetik. Vetëpërcaktimi është e drejtë e shqiptarëve dhe nëpërmjet së drejtës për vetëpërcaktim ata, në fakt, pretendojnë të bëhen faktor dhe subjekt i vërtetë politik, jo vetëm në raport ndaj vetës, por edhe në raport ndaj të tjerëve. Nga pikëpamja konstitucionale, është e padiskutueshme se shqiptarët në Kosovë paraqesin një etnikum të qartë me të cilin identifikohet popullata kompakte me territorin e vet, prandaj, si historikisht, ashtu edhe politiko-gjenetikisht, është fare e logjikshme që secili etnikum, pra edhe etnikumi shqiptar në Kosovë, të synojë krijimin e shtetit si realizim të vetin në histori.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet për ndriçimin shkencor të së drejtës për status shtetformues të shqiptarëve në IRJ të Maqedonisë në rrafshin konstitucional, duke e mbështetur atë në sfondin historik dhe duke pasur parasysh gjithësaherë strukturën reale demografike interetnike në këtë republikë. LSHB këtë zgjidhje e konsideron zgjidhje kaluese.

Lidhja Shqiptare në Botë e konsideron Republikën e Krushevës (1903) si burim të së drejtës për shtetformësi të shqiptarëve në IRJ të Maqedonisë, meqenëse në të shqiptarët u paraqitën si subjekt shtetëror dhe element shtetformues.

Lidhja Shqiptare në Botë zgjidhjet kushtetuese të vitit 1974 në IRJM i konsideron si një përpjekje për një përparim të përkufizimit të të drejtave të shqiptarëve në këtë republikë, veçmas të përcaktimit të shqiptarëve si subjekt konstitutiv të republikës, edhe pse, njëkohësisht, konstaton se jetësimi i tyre në praktikë as për së afërmi nuk ishte në përputhje me normat kushtetuese dhe me standardet e së drejtës ndërkombëtare.

Lidhja Shqiptare në Botë secesionimin e IRJ të Maqedonisë nga ish-Jugosllavia e sheh si një akt që u bë në kundërshtim me vullnetin e shqiptarëve që jetojnë në këtë republikë, sepse shkëputja nuk u realizua në pajtim me realitetin e brendshëm të saj. Me rastin e secesionimit, shqiptarëve iu mohua e drejta për vetëvendosje, u bë shpallja e referendumit për pavarësi pa i përkufizuar premisat dhe raportet brendapërbrenda formacionit të ri shoqëror në këtë republikë dhe u shkel mbi vullnetin e shqiptarëve për një autonomi politiko-territoriale të tyre.

Lidhja Shqiptare në Botë e sheh të gabueshëm dhe të dëmshëm për shqiptarët veçanërisht aktin e shpalljes së referendumit për pavarësinë e Maqedonisë, pa u sqaruar mirë pozicioni i etnikumit shqiptar dhe pjesëmarrja e tij në rregullimin kushtetues të këtij vendi.

Lidhja Shqiptare në Botë çdo veprim të atëhershëm të regjimit të sllavomaqedonasve ndaj shqiptarëve etnikë e sheh si një veprim nacionalist, i cili ishte drejtuar kundër njohjes së të drejtave elementare të tyre dhe të gjitha ato veprime bashkërisht i konsideron si një qëllim për prishjen e mekanizmit konsensual që ndalon mundësinë e majorizimit të shqiptarëve dhe të të drejtave të tyre që u njiheshin më parë, me gjithë pamundësinë e realizimit të tyre në praktikë.

Lidhja Shqiptare në Botë Kushtetutën e Maqedonisë të vitit 1991 e konsideron si gjeneratorin themelor të krizës në raportet shqiptaro-maqedonase, për shkak të pozitës denigruese kushtetuese-juridike të shqiptarëve në të dhe veçmas për shkak të trajtimit të tyre si pakicë kombëtare.

Duke u nisur nga nevoja e avancimit të pozitës kushtetuese-juridike të shqiptarëve në Maqedoni dhe njohja e së drejtës së tyre për të qenë subjekt i barabartë dhe shteformues në të, Lidhja Shqiptarë në Botë shtron nevojën për arritjen e një marrëveshjeje historike ndërmjet maqedonasve dhe shqiptarëve dhe nacionaliteteve të tjera autoktone në IRJM.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet për ripërkufizimin e Maqedonisë si shtet i popujve që nënkupton njohjen e subjektivitetit shtetformues dhe politiko-kushtetues të barabartë të popullit shqiptar në IRJM, si pikënisje për nxjerrjen e kushtetutës së re të saj.

Lidhja Shqiptare në Botë përcaktohet për këto parime:

(1) Vendosjen e një koncepti të ri shtetëror në IRJM “që pamundëson dominimin sistemor të një etnikumi mbi tjetrin”.

(2) Përkufizimin e IRJM si “shtet i përbashkët i popullit sllavomaqedonas, i popullit shqiptar dhe i pakicave kombëtare e i grupeve të tjera etnike, si në kuadër të shtigjeve historike të lindjes dhe të zhvillimit të mëvetësisë së Republikës së Maqedonisë, ashtu dhe në kuadër të qenies bashkëkohore të saj”.

(3) Për ndërtimin e marrëdhënieve ndërmjet sllavomaqedonasve dhe shqiptarëve në IRJM “mbi bazën e afirmimit të plotë të lirive kombëtare të qytetarit dhe të lirive institucionale-kombëtare e të barazisë së plotë kombëtare ndërmjet tyre”, e cila posaçërisht nënkupton:

(A) Pjesëmarrjen e tyre të përbashkët në ushtrimin e pushtetit sipas parimit proporcional, dhe

(B) Barazinë e gjuhëve e të shkrimeve dhe barazinë në sistemin shkollor.

(4) Për cilësimin e shqiptarëve në IRJM , “si popull autokton, me tipare të theksuara demografike të numrit të tyre dhe të koncentrimit të lartë dhe të gjerë në trojet e veta etnike si dhe të përbashkëta jetësore në këtë republikë, si pjesë integrale e kombit shqiptar në Ballkan, në hapësirën kontinuele gjeografike ku ai jeton në shumicë etnike”, pra kundër trajtimit të tyre si “pakicë kombëtare”, por të cilësimit si popull, me të drejtën e vazhdueshme dhe të pashteruar të vetëvendosjes kombëtare.

Lidhja Shqiptare në Botë mbështet nevojën e përkufizimit të plotë dhe të qartë dhe garancinë kushtetuese të barazisë së përdorimit zyrtar të gjuhës dhe të shkrimit shqip me gjuhën dhe shkrimin sllavomaqedonas, nga komunikimi zyrtar në njërën dhe në gjuhën tjetër dhe në shkrimet e tyre në organet e republikës, të rretheve, të qyteteve e të komunave, të organizatave, të ndërmarrjeve dhe të institucioneve të cilat kryejnë shërbime publike për qytetarët e republikës deri te barazia dhe përdorimi zyrtar i tyre tek emërtimi i vendbanimeve, mbishkrimet, firmat etj.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet për vendosjen me konsenzus mbi çështjet me interes të veçantë në sferën e marrëdhënieve ndërnacionale në IRJM dhe në sferën e marrëdhënieve të IRJM-së me botën.

Lidhja Shqiptare në Botë në mënyrë të veçantë kërkon sigurimin e garancisë kushtetuese për mbrojtjen e kompaktësisë nacionale të territoreve të caktuara dhe shtrirjes më të gjerë të kompetencave, duke përfshirë ato ekonomike dhe të mbrojtjes territoriale, në njësitë e vetadministrimit lokal, me autonomi të plotë financiare.

Lidhja Shqiptare në Botë pikëpamjet e veta mbi pozitën e shqiptarëve në IRJ të Maqedonisë dhe domosdonë e avancimit të statusit të tyre i arsyeton me këto fakte historike, kushtetuese-juridike dhe politike:

(1) Çështja e shqiptarëve në IRJ të Maqedonisë paraqet njërin nga përbërësit më të rëndësishëm të çështjes shqiptare në përgjithësi.

(2) Statusi i shqiptarëve në IRJ të Maqedonisë duhet vështruar, duhet shtruar dhe duhet zgjidhur, në kuadër të këtyre determinanteve historike dhe juridike kushtetuese:

(A) Shqiptarët në IRJM jetojnë në trojet e veta etnike dhe janë popull autokton në ato troje.

(B) Shqiptarët në IRJM i veçon kompaktësia e tyre etnike territoriale, historike, gjuhësore dhe kulturore.

(C) Shqiptarët në IRJM në trojet veta etnike janë popullsi shumicë.

(3) Shqiptarët në IRJM kanë qenë gjithmonë, pra historikisht, element konstitutiv i shtetësisë së Maqedonisë, në Republikën e Krushevës 1903, në ASNOM 1944 dhe në Kushtetutën e RS të Maqedonisë 1974.

(4) Shqiptarët në IRJM nuk janë dhe nuk mund të trajtohen si “pakicë kombëtare”:

(A) As për nga numri i popullsisë së përgjithshme.

(B) As për nga shkalla e vetëdijes kombëtare.

(C) As për nga zhvillimi shpirtëror dhe kulturor.

(5) Shqiptarët në IRJM janë popull që jeton në mënyrë kompakte dhe në territore kompakte dhe, objektivisht, nuk janë dhe nuk mund të jenë “pakicë kombëtare”. Shkaku themelor i krizës në Maqedoni është pikërisht trajtimi i shqiptarëve si “pakicë kombëtare” dhe përpjekja që t’u imponohet ky status denigrues.

(6) Shqiptarët në IRJM përbëjnë grupin e shquar etnik dhe vetëdija e tyre mbi përkatësinë asaj bashkësie të vjetër etnike nuk mund të injorohet njëanshëm. Te shqiptarët në IRJM është rritur vetëdija se ata janë subjekt i rëndësishëm ekonomik, politik, demografik, madje dhe rekrutues ushtarak dhe, si krejtësisht të barabartë me sllavomaqedonasit, kanë plotësisht të drejtë të jenë bartës të sovranitetit. Prandaj, parimi i sovranitetit në IRJM duhet të shtrihet edhe në shqiptarët, si popull.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet që Kushtetuta e IRJ të Maqedonisë të përshkohet me këto parime themelore:

Lidhja Shqiptare në Botë thekson represionin dhe dhunën sistematike të pushtetit serb ndaj popullatës shqiptare në të tri komunat e Kosovës Lindore (Preshevë, Bujanoc e Medvegjë) dhe nënvizon se shkallëzimi i represionit dhe dhunës së pushtetit serb ndaj shqiptarëve etnikë në këto troje veçanërisht është rritur pas artikulimit të kërkesave të tyre për një autonomi politiko-territoriale, me njohjen e së drejtës së tyre për vetëvendosje. Synimi i tyre i fundit është bashkimi me Kosovën, vullnet ky të cilin ata e kanë shprehur nëpërmjet referendumit, të mbajtur me 1 dhe 2 mars 1992.

Lidhja Shqiptare në Botë, duke i konsideruar shqiptarët e këtyre trevave subjekt të rëndësishëm politik, angazhohet për afirmimin e kërkesave nacionale të tyre në shkallë ndërkombëtare, përfshirë këtu edhe kërkesën për njohjen e autonomisë politiko-territoriale të shqiptarëve, me të drejtë bashkimi me Kosovën.

Lidhja Shqiptare në Botë e mbështet konceptin për autonominë politiko-territoriale të shqiptarëve në Preshevë, Bujanoc e Medvegjë duke konsideruar se ai është i bazuar:

a) në kompromisin demokratik të dy parimeve të pranuara të së drejtës ndërkombëtare, të së drejtës së vetëvendosjes deri në shkëputje, nga njëra anë, dhe të sovranitetit të shtetit, nga ana tjetër, dhe

b) në subjektivitetin politik të bashkësive etnike dhe nacionale në Evropë.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se autonomia politiko-territoriale e shqiptarëve në komunat Preshevë, Bujanoc e Medvegjë garanton:

Së pari, artikulimin e subjektivitetit politik të shqiptarëve të Preshevës, të Bujanocit dhe të Medvegjës, si në planin e brendshëm, ashtu dhe në atë të jashtëm.

Së dyti, zgjedhjen e përfaqësuesve politikë legjitimë të shqiptarëve në komunat e banuara me shumicë shqiptare.

Së treti, funksionimin e institucioneve të autonomisë politiko-territoriale me të cilat, në mënyrë të drejtpërdrejtë, do të realizoheshin interesat e shqiptarëve në Preshevë, Bujanoc e Medvegjë.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se një numër i madh shqiptarësh që jetojnë në trojet e veta etnike në Malin e Zi sistematikisht janë të privuar jo vetëm nga të drejtat kolektive kombëtare, por edhe nga liritë themelore dhe të drejtat e njeriut, kështu që ata, në fakt, ndihen si qytetarë të rendit të dytë në këtë republikë.

Lidhja Shqiptare në Botë thekson se e kaluara e shqiptarëve në këto troje ishte e hidhur, po sikurse është denigruese edhe sot pozita e tyre në Kushtetutën e Malit të Zi. Pushteti malazias është shtirë i shurdhër për kërkesat e shqiptarëve për emancipimin qytetar dhe nacional të tyre, kështu që ata përherë janë të diskriminuar në raport me malaziasit. Përfaqësimi i shqiptarëve në pushtet dhe në jetën publike përgjithësiht është fare i pakonsiderueshëm.

Lidhja Shqiptare në Botë, duke u nisur nga fakti se shqiptarët në Mal të Zi jetojnë në trojet e veta etnike, mbështet të drejtën e tyre për vetëvendosje dhe kërkesën e tyre për ndryshime kushtetuese, nëpërmjet të cilave atyre do t’u bëhej e mundshme udhëheqja autonome e rajoneve të banuara me shumicë shqiptare.

Prania e shqiptarëve në Greqinë fqinjë është shumë e hershme. Shqiptarët etnikë banojnë prej mijëra vjetësh në trojet e tyre, të cilat janë në vazhdimësi të pandërprerë me territorin e Shqipërisë dhe të cilat kanë qenë për mijëra vjet pjesë përbërëse e territorit shqiptar, pavarësisht nga kufijtë që u vendosen në vitin 1913. Ata banojnë në viset e Çamërisë, Kosturit dhe Follorinës, “të cilët ose nuk u dëbuan me dhunë ngase ishin ortodoksë ose i bënë bisht dëbimit duke e mbajtur të fshehtë fenë myslimane”.

Çështja çame është e hapur dhe pret zgjidhje. Grekët kanë ushtruar presion të gjatë mbi shqiptarët për të mohuar përkatësinë e tyre etnike. Për më shumë, Athina okupuese qëmoti akuzon Tiranën si agresore dhe, një ditë para Konferencës së Paqes në Paris, “me qëllim që ta zgjidhte përfundimisht çështjen e trojeve etnike shqiptare që ndodheshin brenda kufijve të saj kishte dëbuar, madje vetëm brenda 48 orëve, shqiptarët myslimanë që popullonin krahinën e Çamërisë pa asnjë dallim moshash dhe gjinish, nën akuzën e pabazë se kishin bashkëpunuar me okupacionin gjerman”. Dhe, për pasojë, çamët u detyruan të merrnin rrugën e mërgimit drejt Shqipërisë, për t’i shpëtuar masakrimit, por “duke lënë prapa plang e shtëpi”. E vërteta historike flet se Shqipëria nuk kishte vajtur në Paris “për të dhënë llogari, por për të kërkuar llogari nga armiqtë e përbashkët”. Në fakt, Shqipëria nuk kishte “asgjë të përbashkët” me kolaboracionistët që i kishin shpallur luftë Greqisë. Bashkëpunimi i disa individëve nuk mund të merrej si arsyetim “për dëbimin në masë të një popullsie të tërë…” Qeveria greke vazhdoi për tërë kohën “ta konsideronte veten se ishte në gjendje lufte me Shqipërinë”. Cilësimi i Shqipërisë si agresor “u hodh poshtë që më 1946”. Llogaritë e Athinës se me dëbimin e çamëve do ta mbyllte çështjen e të drejtave kombëtare të shqiptarëve, nuk u realizuan. Deri sot shteti grek nuk i ka njohur shqiptarët as si “një minoritet etnik-linguistik”, e lëre më “t’u njoh” të drejtat kombëtare.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet që çështja çame të aktualizohet nga shteti shqiptar dhe, në udhën kaluese drejt zgjidhjes së drejtë dhe të plotë të saj së paku të zgjidhet problemi ende i hapur i pronave të shqiptarëve në Çamëri, të dëbuar në vitin 1945 dhe që atyre shqiptarëve etnikë që banojnë krahinat e Çamërisë, Kosturit dhe Follorinës t’u njihen në shkallë të kënaqshme të drejtat e tyre gjuhësore, kulturore e kombëtare.

9.

Lidhja Shqiptare në Botë synon të bashkojë potencialin krijues gjithëkombëtar në emancipimin e përgjithshëm politik, ekonomik, shoqëror, gjuhësor, kulturor e shpirtëror kombëtar.

Lidhja Shqiptare në Botë gjithë veprimtarinë e vet do ta zhvillojë në dy drejtime themelore:

Një, në integrimin e plotë të kombit shqiptar në qytetërimin perëndimor.

Dy, në zhvillimin e mëtejshëm të entitetit dhe identitetit etnopolitik drejt bashkimit kombëtar.

Në përpjekjet për t’u përballë me këto dy sfida të mëdha historike të kombit shqiptar, Lidhja Shqiptare në Botë do të përqendrojë veprimtarinë e vet veçanërisht në ato fusha të veprimit, të cilat i kontribuojnë çështjes kombëtare shqiptare dhe zgjidhjes së drejtë dhe të plotë të saj.

Lidhja Shqiptare në Botë do të angazhohet që çështja shqiptare të vështrohet, të shtrohet dhe të zgjidhet në mënyrë të drejtë dhe të plotë mbi bazën e së drejtës së vetëvendosjes dhe të bashkimit kombëtar, si e drejtë e natyrshme universale edhe kombëtare.

Lidhja Shqiptare në Botë, nëpërmjet veprimtarisë së vet në fushën kombëtare, pretendon të bëhet krah i ndërkombëtarizimit të mëtejshëm të çështjes shqiptare, në frymën e proceseve të rendit të ri ndërkombëtar dhe të ristrukturimit rajonal e evropian.

Duke mbështetur synimin historik të kombit shqiptar dhe duke u angazhuar për jetësimin e tij si proces i integrimit të plotë të tij në civilizimin perëndimor evropian, të cilit i përket historikisht, gjeografikisht e shpirtërisht, Lidhja Shqiptare në Botë veprimtarinë e vet do ta fokusojë në krijimin e mundësive për zhvillimin e lirë ekonomik, shoqëror, gjuhësor dhe kulturor të kombit shqiptar dhe për jetësimin e idealeve historike kombëtare të tij.

Në përpjekjet e veta për të qenë krah i përpjekjeve për demokratizimin brenda kombit shqiptar, Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet për hapjen e proceseve dhe i përkrah ato procese të cilat mundësojnë zhvillimin e parimeve të demokracisë politike, zhvillimin e ekonomisë së tregut dhe të vlerave të përgjithshme të ndërtimit të shoqërisë civile dhe të shtetit ligjor.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhohet për zhvillimin e komunikimit të ndërsjellë të ideve, të informacioneve dhe të vlerave në hapësirën kombëtare shqiptare.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se është i domosdoshëm institucionalizimi i subjektit kombëtar në përpjekjet e tij për zgjidhjen e çështjes shqiptare. Institucionalizimin e subjektit kombëtar ajo e konsideron kusht të rëndësishëm të institucionalizimit të çështjes shqiptare në përgjithësi.

Lidhja Shqiptare në Botë e sheh të nevojshme që, në bazë të Platformës Kombëtare, të hartohet një program i saj në të cilin do të përcaktoheshin interesat kombëtare, bartësit dhe dinamika e realizimit të tyre.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se programi i saj do të duhej të kishte si pikënisje integrimin e shqiptarëve në civilizimin europerëndimor dhe krijimin e mundësive për ecjen e tyre drejt bashkimit kombëtar.

Lidhja Shqiptare në Botë, në programin e saj, do duhej të shtronte kërkesën për arritjen e një konsenzusi të subjektit kombëtar rreth çështjeve madhore të kombit shqiptar dhe të ardhmes së tij dhe, për këtë qëllim, do të ofronte një platformë të qartë strategjike të ngritjes së vetëdijes kombëtare për bashkërenditjen e veprimeve në lidhje me të ardhmen e kombit në gjithë hapësirën shqiptare.

Lidhja Shqiptare në Botë, në programin e saj, do të duhej të kërkonte mobilizimin kombëtar për ta bërë Shqipërinë një shtet me rend të fuqishëm demokratik, me pluralizëm të avancuar politik dhe ekonomi të përparuar të tregut, parime këto që do të mund ta shpiejnë Shqipërinë përpara në proceset integruese në Evropë.

Lidhja Shqiptare në Botë në programin e saj do të duhej të kërkonte prej shtetit shqiptar një përkujdesje më të madhe rreth fateve të shqiptarëve të cilët janë gjendur jashtë kufijve të tashëm administrativë të saj dhe ndërtimin e një diplomacie me vizione të qarta për të ardhmen e tyre.

Lidhja Shqiptare në Botë, në programin e saj, do të duhej të kërkonte prej diplomacisë shqiptare që të paraqitet me një zë të artikuluar dhe të qartë kur janë në pyetje interesat kombëtare dhe angazhimi për realizimin e tyre.

Lidhja Shqiptare në Botë, në programin e saj, do të duhej të mbështeste mundësitë që ofron diaspora shqiptare, si krah i fuqishëm i ndërkombëtarizimit të çështjes shqiptare dhe do të duhej të bënte përpjekje për të bashkërenditur veprimet e saj në rrafshin kombëtar.

Lidhja Shqiptare në Botë, me programin e saj, do të duhej të apelonte tek institucionet shtetërore, partitë, shoqatat dhe organizatat joqeveritare që angazhimin e tyre ta drejtojnë në integrimet brendashqiptare, si çelës i krijimit të lidhjeve më të fuqishme të tyre dhe i paraqitjes së përbashkët të tyre në integrimet evropiane dhe euroatlantike.

Lidhja Shqiptare në Botë sheh një mundësi të vendosjes së një urëlidhjeje ndërmjet proceseve të globalizimit dhe të integrimeve brendashqiptare dhe ato integrime i konsideron hap të rëndësishëm të ndërtimit të proceseve të globalizimit.

Lidhja Shqiptare në Botë e konsideron me përgjegjësi të lartë historike dhe kombëtare angazhimin e vet dhe marrjen përsipër mbi veten e saj të detyrave që ndërlidhen me fatet e kombit dhe të ardhmen e tij.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se kombi shqiptar duhet përherë të veprojë progresivisht, në mënyrë që të mos shterret duke u marrë me vetveten dhe me konfliktet në të kaluarën e tij.

Lidhja Shqiptare në Botë angazhimin e vet në rrafshin kombëtar nuk e sheh vetëm si shprehje të dëshirës dhe të vullnetit të mirë, por kryesisht dhe në radhë të parë, si domosdoshmëri të veprimit në kushtet e dhëna historike, ku përcaktohen fatet e kombit.

Lidhja Shqiptare në Botë merr përsipër përgjegjësinë historike për fatet e brezave të ardhshëm dhe me angazhimin e vet në të tashmen siguron të ardhmen e tyre.

Lidhja Shqiptare në Botë e sheh me rëndësi të shumëfishtë angazhimin e vet në zgjidhjen e çështjes shqiptare për shkak të faktit se zgjidhja e saj e drejtë ka, në të vërtetë, rëndësi jetike jo vetëm për popullin shqiptar, por edhe për gjithë popujt e tjerë të Ballkanit, për ruajtjen e paqes dhe të sigurisë në rajon dhe më gjerë.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se zvarritja nga subjektet me përgjegjësëi të lartë ndërkombëtare të zgjidhjes së problemit shqiptar në Ballkan mund të shkaktojë konflikte të reja dhe me përmasa edhe më të mëdha dhe me rrezik edhe më të madh për rajonin dhe me gjerë.

Lidhja Shqiptare në Botë çështjen shqiptare e konsideron çështje të vetëvendosjes kombëtare dhe zgjidhjen e saj nuk e sheh jashtë aplikimit të këtij parimi.

Lidhja Shqiptare në Botë apelon te bashkësia ndërkombëtare që çështjen shqiptare të mos e vegjetojë në margjinë të vendosjes vetem si brengosje humane ose si drojë për rrezikun potencial të konfliktit, por në rradhë të parë dhe kryesisht, si një problem të pazgjidhur i cili meriton dhe kërkon një përkushtim më të madh të saj jo vetem për ta shtruar, por edhe për ta zgjidhur në mënyrë të drejtë dhe të plotë.

Lidhja Shqiptare në Botë çështjen shqiptare e vendos si çështje bosht të platformës dhe të programit të saj, si çështje fundamentale kombëtare, ndërsa zgjidhjen e drejtë dhe të plotë të saj i konsideron si e drejtë etnike, historike dhe ekzistenciale, sepse me të përcaktohet fati kombëtar i shqiptarëve në të ardhmen e tyre.

Lidhja Shqiptare në Botë apelon në vetëdijen njerëzore kolektive të bashkësisë ndërkombëtare që kur është në pyetje çështja shqiptare, e kaluara dhe e tashmja ende brengosëse e saj, të ketë parasysh ndjenjat tragjike të një populli të traumatizuar nga gjenocidi i ushtruar ndaj tij dhe mbi të, në mënyrë që, në hapat e mëtejshëm të veprimeve të veta, të vlerësojë objektivisht nevojën për emancipimin shpirtëror, kulturor, ekonomik, shoqëror e politik të shqiptarëve të shpërndarë, pa vullnetin e tyre, në shumë shtete dhe shprehjen e ndjenjës së bashimit kombëtar.

Lidhja Shqiptare në Botë përkrah proceset e reja të krijimit të shteteve kombëtare mbi parimin e vetëvendosjes në hapësirën e tyre etnike, duke theksuar se vetëm ky parim krijon mirëkuptim dhe paqe midis popujve.

Lidhja Shqiptare në Botë kundërshton standardet e dyfishta të vetëvendosjes që aplikon sot bashkësia ndërkombëtare: në njerën anë pranon ndryshimin e kufijve me dhunë e gjenocid në mjediset heterogjene etnike, ndërsa në anën tjetër mohon vetëvendosjen e shqiptarëve në hapësirën e tyre homogjene etnike.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se pa integrimet kombëtare nuk mund të ketë as integrime rajonale e ndërkombëtare. Shqiptarët nuk kanë pretendime përtej hapësirës së tyre etnike. Ajo thekson se shqiptarët asnjëherë nuk ishin pushtues.

Lidhja Shqiptare në Botë kërkon njohjen dhe garantimin e së drejtës së vetëvendosjes së shqiptarëve, si e drejtë e natyrshme etnike, historike, kulturore, politike dhe njerëzore e tyre.

Lidhja Shqiptare në Botë mbrojtjen ndërkombëtare të së drejtës së vetëvendosjes e kualifikon si mbrojtje të rendit të ri të parimeve të demokracisë, të drejtësisë dhe të lirisë.

Lidhja Shqiptare në Botë konsideron se shpërbërja e Jugosllavisë ka nxjerrë në pah çështjet e pazgjidhura kombëtare, veçanërisht çështjen e pazgjidhur të çështjes shqiptare.

Lidhja Shqiptare në Botë mendon se çështja shqiptare në krizën ballkanike ende nuk ka trajtim përkatës nga qendrat e vendosjes ndërkombëtare, të cilat e minimizojnë, madje edhe e injorojnë atë. Çështja shqiptare ka përmasa ballkanike e evropiane dhe kërkon trajtim përkatës, me përgjegjësi të plotë historike e politike: vetëdijësimin e plotë ndërkombëtar për pozitën kombëtare të shqiptarëve sot dhe për falsifikimin e historisë së tyre nga pushtuesit fqinjë.

Lidhja Shqiptare në Botë nuk miraton kërkesat për sakrifikimin e interesit kombëtar të popullit shqiptar “për hir të paqes ballkanike”. Lidhja Shqiptare në Botë kundërshton kushtëzimin që i bëhet Shqipërisë dhe synimit të saj për integrim ndërkombëtar me pranimin e status kvosë së çështjes shqiptare, sikurse që është kundër çfarëdo imponimi të zgjidhjeve modus vivendi për pozitën e shqiptarëve qoftë në Kosovë, qoftë në Kosovën Lindore, Maqedoni ose Mal të Zi, zgjidhje këto që do të përligjnin statusin e minoritarëve për shqiptarët në trojet e veta etnike.

10.

Lidhja Shqiptare në Botë hapësirën etnike shqiptare e konsideron njësi kombëtare, historike, gjeografike, ekonomike e kulturore, prandaj këtij dokumenti i bashkangjit edhe të dhënat etnike, demografike dhe gjeografike që flasin për shqiptarët, numrin dhe shtrirjen territoriale të tyre që, vetvetiu paraqesin faktorë të rëndësishëm dhe shumë përcaktues kur të vendoset për të ardhmen e tyre.


© 2000 - 2002 LIDHJA SHQIPTARE NË BOTË - ZVICËR